ผญาคำตลก

ผญาคำตลก ขอหยิบยกเป็นตัวอย่าง ดังนี้

🔺 สาวนมโต้นลงโพนอย่าสิแลน บาดวาเจ้าคาดลาดล้ม นมสิโต้นก่อเดิม
🔺 เจ้าพุนมเหลือผ่าซางบ่สานกะต่าใส่  บัดฮ่าไฟไหม่บ้านสิได้หิ่วกะต่านม
🔺 จู๊บุ๊หน่านมตูมตั้งตุ่ม   ลูกบ่ดูดผัวบ่งุ้มสิมีไว้เฮ้ดหยัง
🔺 ไม่ใหญ่หงำนา   ขาใหญ่หงำหี
🔺 สาวงามแพ้หี  งัวพีแพ้ป่า
🔺 ลูกสาวเดียวให่ไปส่อนฮวก  เต้นข่วมบวกหีฉีกคุงดาก

(อย่าถือว่าผญาเหล่านี้คือ คำหยาบ ให้ถือว่าคือวรรณกรรมท้องถิ่น)

ผญาเกณฑ์อายุคน

   สิบปีอาบน้ำบ่หนาว        ซาวปีเหล่นสาวบ่เปิด
สามสิบปีนอนตื่นก่อนไก่    สี่สิบปีไปไฮ่มาทอดขา
ห่าสิบปีไปนามาทอดฮุย    หกสิบปีเป่าขลุ่ยบ่ดัง
เจ็ดสิบปีตีระฆังบ่มวน        แปดสิบปีหนักหนวกด่วนมาหู
เก้าสิบปีพีน้องมาดูฮ้องไห่  ร้อยปีบ่ไข่บ่ตาย
ร้อยสิบปีเห็นเดือนหงานวาแมนไฟไหม่   ร้อยยี่สิบปีไข่บ่ไข่กะตาย